wtorek, 27 lipca 2010
Młodziaki pod siodło
W pracy oswajania ze strachem rolę wilka odgrywał czerwony polar Anieli
Początki pracy z Potopem
Pożoga bezproblemowa w zajeżdżaniu
Pracę z młodym koniem powinno się zaczynać nie wcześniej niż przed ukończeniem przez niego 2,5 roku życia. Związane jest to z całkowitym rozwojem i zakończeniem kostnienia szkieletu. Oczywiście są różnice osobnicze i niektóre konie nadają się pod siodło trochę później, ale mówimy o średniej.
Nasze trzylatki pod siodło w tym roku to: Pożoga, Potop i Ordyniec. Z Pożogą nie było żadnych problemów i to wiedzieliśmy od zeszłego roku. Spokojnie przyjęła siodło i jeźdźca.
Potop też nie sprawia jak na razie problemów choć z nim Aniela jest na razie na etapie pracy z ziemi na lonży.
Ordyniec to oddzielny rozdział. Jest to koń, który ma "wielkie oczy", czyli po prostu cykor! Tu wkraczają metody oswajania ze strachem. Rolę wilka odgrywa tu czerwony polar Anieli.
Aniela dzięki Bogu zjechała na trochę do domu i może zająć się treningiem młodych koni. Dobrze jeżdżący dosiądą młodziaków, a doświadczone konie będą odciążone w swojej dotychczasowej pracy.
Może niektórzy posądzą mnie o infantylizm i przypisywanie zwierzętom cech ludzkich, ale jak wytłumaczyć, że po pierwszych treningach młode konie zawsze podążały do swoich matek. Pożoga podchodziła do Posyłki i pasła się z nią pysk w pysk jakby chciała powiedzieć matce: "teraz już wiem, to co robisz, to ciężka praca!"
Potop podbiegł do Pizadory w postawie uległości mlaskając pyskiem chcąc się pożalić jak bardzo się namordował, a ta odgoniła go tuląc uszy i kłapiąc zębami jak gdyby chciała powiedzieć: " idź stary byku, do mamusi przyszedłeś się użalać! Do roboty!!!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz